Uçaktan inerken baş hostes yaptığı duyuruda 16 saat sonra aynı istikamete uçuşun gerçekleşeceğini söylemişti. Doktor ihsan için bu çok kötü olmuştu, zira katılması gereken konferans zaten 6 saat sonra başlayacaktı.

Uçaktan indikten sonra doktor hemen havaalanındaki danışmaya gidip, onlara kendisinin çok meşhur bir doktor olduğunu her dakikasının çok önemli olduğunu 16 saat bekleyemeyeceğini ve başka bir uçağa binmek istediğini söyledi.

Görevli “Efendim eğer işiniz bu kadar acele ise hemen araba kiralayıp gidebilirsiniz. Buradan oraya gitmeniz 3 saatten fazla sürmez” diye cevap verdi. İhsan memnuniyetsiz bir şekilde araba kiraladı ve yola koyuldu. Yolda giderken birden hava değişti ve şi-d-d-etli bir yağmur bastırdı. Önündeki yolu görmesi iyice zorlaşmıştı. 2 saat geçtiğinde yolunu kaybettiğini anladı. Acıkmış ve çok yorulmuştu. Birazdan karşılaşacağı ibretlik olaydan habersiz konaklamak için bir yer aramaya başladı.

Konaklama için bir yer aramaya başladı ve sonunda küçük bir ev gördü karşısında, önünde durup kapısını çaldı. Yaşlı bir kadın sesi geliyordu içerden, “Kim geldiyse içeri buyursun kapı açık.” Doktor içeri girdi ve oturan yaşlı kadından telefonu kullanmak için izin istedi.

Kadın gülerek “Hangi telefonu oğlum, nerde olduğuna bakmıyor musun?! Burada ne telefon var ne de elektrik. Sen geç dinlen güzelce, sıcak çay var orada, bir fincan al iç, sofradaki yemeklerden ye dilersen. Gücün kuvvetin yerine gelirse yoluna devam edersin.”   Devamını okumak için sonraki sayfaya geçiniz