Cami cami gezip cemaate vaaz veren hoca bir camiye girer. Bakar ki iki yaşlı amcadan başka cemaat yok. Kendine kendine: – Ben yine de konuşmamı yapayım! Diyerek kürsüye çıkar. Hoca konuşmaya başlayınca yaşlı amcalardan biri uyur.

Cami cami gezip cemaate vaaz veren hoca bir camiye girer. Bakar ki iki yaşlı amcadan başka cemaat yok. Kendine kendine:

– Ben yine de konuşmamı yapayım! Diyerek kürsüye çıkar.

Hoca konuşmaya başlayınca yaşlı amcalardan biri uyur.

Diğeri de ağlamaya başlar. Hoca anlattıkça o ağlar, o ağladıkça hoca coşar. Konuşma bitince hoca kürsüden iner. Sürekli ağlayan amcayla vedalaşırken:

– Ah evladım ah! Sen kürsüde o kadar coşarak anlatıyordun ki, keşke şu kulaklarım duysa da ne dediğini anlasam diye ağlıyordum! Demiş.

BONUS FIKRA

Adam işten kovulduğunu öğrenince, insan kaynakları bölümü müdürüne gitmiş ve “Bu kadar uzun senedir bu şirkette çalışıyorum. En azından bana iyi bir referans mektubu vereceğinizi düşünüyorum” demiş.

İnsan kaynakları bölümünün müdürü, kendisinin de aynı fikirde olduğunu ve ertesi gün mektubun hazır olacağını, gelip almasını söylemiş.

Ertesi gün, adam ofise geldiğinde masasında referans mektubunu bulmuş. Mektup;

“Bu mektup bizde oniki senedir çalışan elemanımız için hazırlanmıştır. Bizden ayrıldığında çok memnunduk”.