Nasrettin Hoca bir gün evinin bahçesine birkaç fidan diker. Ancak diktiği fidanları akşam söker. Ertesi sabah aynı fidanları yine bahçeye diker. Fidanları akşam yine söker. Hoca’nın yaptıklarını gören komşuları dayanamayıp yanına gelirler.

– Hocam, bakıyoruz; fidanları sabahları dikiyor, akşamları da söküyorsun. Bu nasıl iş, bir türlü akıl erdiremedik.

– Ah, hiç sormayın komşular…

Baksanıza ortalık hırsızlardan geçilmiyor. Ne olur ne olmaz, insanın malı hep gözünün önünde olmalı!

Bonus fıkra… Bir gün, bir kadın kocasına nereye gittiğini söylemeden terk ederse ne tepki vereceğini merak eder. Bu yüzden ona artık ondan yorulduğunu ve onunla yaşamak istemediğini haber veren bir mektup yazar. Ve daha sonra kendisi de yatağın altında saklanarak mektubu odadaki masanın üzerine bırakır.