BİR GÜN, EVE DÖNERKEN, YOL KENARINDA
Köyde yaşam sürdürmekta olan bir bayan, gün süresince tarlada çalışır, akşam olunca da evine gitmek üzere yola koyulurdu. Yine bir gün, tarladaki işlerini tamam edip evine dönerken, yol kenarında yaralı bir gelincik buldu ve ona acıyarak kucağına aldı. sonra onu evine götürdü. Evcil bir hayvan değildi kuşkusuz gelincik. Ama zaman içersinde birbirlerine alıştılar ve hayvan da uysallaşmıştı. Eve ve bayana o kadar çok alışmıştı ki, bayanın birlikteinden bir an bile ayrılmaz olmuştu. Kadın da onu çok seviyordu. Birbirlerine ve birlikte yaşamaya çok alışmışlardı. Fakat, bir kaç ay sonra…..Hamile olan bayanın bir çocuğu doğdu. Eve, neşe ve sevinç getiren bu ufak yavrucağı gelincik de çok sevmiş, artık, ailesi olarak gördüğü bu anne ile yavrucağa gönülden bağlanmıştı. Kadın, tek başına bütün zorluklarla mücadele etmek ve yavrusuna bakmak mecburiyetinde olduğunu biliyordu. Bütün bu şartlarla birlikte günler günleri kovalayıp geçti. Devamını okumak için lütfen sonraki sayfaya geçiniz..
- Geri
- Ana Sayfa
- Normal Görünüm
- © 2014 Şiir Dostları