Nasreddin Hoca bir gün evde otururlarken karısına: – Hanım iyi dinle, size vasiyetimdir. Ben öldüğümde beni baş aşağı gömün, demiş. Karısı şaşırmış: – Hoca o ne demek? Niçin böyle bir şey istiyorsun, demiş. Hoca ciddi bir şekilde: – Yarın öbür gün kıyamet koparsa her şey ters düz olacak. O süre ben de düz olarak ayağa kalkabilirim, demiş…

Bonus Fıkra..

Kayserilinin biri ö-lum döşeğindedir: Kayserili: Sevgili karım burada mısın? Eşi: Evet yaşamım buradayım. Kayserili: Sevgili oğlum Mehmet Burada mısın? Mehmet: Evet babacım buradayım. Kayserili: Oğlum Ahmet ya sen burada mısın? Ahmet: Evet ben de buradayım. Kayserili: Güzel kızım sen burada mısın? Kızı: Evet buradayım babacım. Kayserili: tanrı hepinizin belasını versin. Dükkanda kim duruyor o zaman? Bir seyahat sırasında Nasreddin Hoca’nın yolu bir ile düşer. Hoca orada bazı garipliklerle karşılaşır. Bunlardan biri de bazı evlerin üzerine bayrak dikilmesidir. Hoca sözü bir punduna getirerek sorar: “Yahu, bazı evlerin üzerinde bayrak aslolanı, bunun sebebi nedir?” deyince hep bir ağızdan; “Hocam, o bayrak asıllı evlerde küp dolusu altın vardır.” derler. Bayrak dikmenin sebebini öğrenen Nasreddin Hoca, günün birinde çarşıdan devasa bir küp alarak kalmakta olduğu eve gelir. Sonra da küpün içerisini çakıl taşlarıyla doldurur. Gene âdetmiş, evinde altın olanlar, küplere karşı sohbet ederlermiş. Sıra Nasreddin Hoca’ya erişince bakmışlar ki küpün içinde altın yerine çakıl taşları dolu… Misafirlerden birisi; “Hoca Efendi, bu nasıl iş, senin küpünde altın yerine çakıl taşları dolu.” diyince Hoca; “Yahu komşular neye üzülüyorsunuz, küpte yattıktan sonra altın olsa ne, taş olsa ne? Fark eden ne ki?” der.

Devamı için Sonraki sayfaya geçiniz..